20855

Келажакга пинхона тахдид ёхуд Ўзбек фарзанди Ўзбек тилини билмасликга хақлими?

Азиз Юртдошим! Мамлакатимиз Мустақилликга эришгандан сўнг юртимизда таълим сохасида жуда катта ўзгартиришлар амалга оширилганлиги хеч кимга сир эмас. Қадриятларимиз тикланди, Ўзбек тилига давлат тили мақоми берилди. Фарзандларимиз чет эллларда таълим олиш имкониятига эга бўлдилар. Таълим масканларида қатор чет тиллари ўргатила бошланди. Ёшлар учун Юртбошимиз бошчиликларида барча имкониятлар яратилмоқда. Ахир, келажак ёшларимиз қўлида.

Телевидение орқали чет тилларида бемалол гаплашаётган Ўзбек фарзандларини кўриб ғурурланасан киши. Аммо шундай холатлар борки ўзини «Ўзбек» миллатининг фарзандиман деб хисоблайдиган одамни таъбини хира қилмасдан қолмайди.

Институт, коллеж ва мактабларда таълим олаётган рус ва инглиз, керак бўлса бошқа тилларда хам буррогина сўзлашаётган “Ўзбек” ёшгина ўғил ва қизларини ўз она тилларида бир сўз хам айта олмасликликлари ўз она тилларини умуман тушунмасликларини кўриб таажжубланасан киши. Худди ўзбек тили улар учун бегона. Сабаби билан қизиқсангиз улар оилада фақат рус тилида гаплашишлигини ўзгача бир ғурур билан такидлашади. Тўғри, фарзандимиз тил билиши керак, замондан ортда қолмаслиги керак. Лекин замондан ортда қолмаслик учун Она тилини бахридан кечиш…Ўзбек тилини билмайдиган, уни тушунмайдиган хаттоки унда гаплашишга уяладиган айрим “Ўзбек” фарзандлари эртага қадриятларимизни муносиб давомчиси бўла олармиканлар? Келажакни ёшларга ва айнан шу ёшлар тарбия қилган фарзандларга қолдирамизку.

Шу ўринда Ўзбек халқини 70 йил давомида азоб ва уқубатлар остида сақланишида алохида “жонкуярлик” кўрсатган Рус генерал губернаторини айнан ўзбек халқига қарата айтган сўзларини эслатиб ўтишни жоиз деб топдим.

“Миллатни йўқ қилиш учун уни қириш шарт эмас, унинг маданиятини, санъатини ва тилини йўқ қилсанг бас, тез орада ўзи адойи тамом бўлади”

Йиллар давомида мустабид тузум хукмронлиги даврида халқимиз не кунларни кўрмади. Аммо ўз тилини унутмади. Ўзлигини сақлаб қолди. Мустақиллик кунлари келиб ёруғ кунларга эришганимизда тилимизни унутсак…Бу маданиятимизга, тилимизга, ўзлигимизга хиёнат эмасми? Бугун биз замон ортидан, замонавийлик ортидан қувиб фарзандларимиз ўз она тилларида сўзлаша олмасликларига уни тушунмасликларига бефарқ қарасак. Ертага нима бўлади? Сиз бефарқ бўлган фарзандларингиз ўз фарзандларига хам худди шундай муносабатда бўладилар. Вақт ўтиб улар ўзларини Ўзбек деб аташармикан?

Назаримда юксалишга эришиш учун аввало ўзлигимизни, маданиятимизни, санъатимизни юксалтиришимиз лозим. Ўзлигимизга бефарқ бўлмайлик…

Собирова Ширин